Konrad Butler
Wielki Mistrz Ludolf Konig nadaje Konradowi Butlerowi i jego prawnym dziedzicom 28 łanów w polu (1 łan = ok. 18 ha), bez potrzeby dawania krowy i świni od czego zwalnia na wieczne dziedziczne posiadanie, w granicach znanych zakonowi z obowiązkiem jednej służby w zbroi lekkiej na wezwanie zakonu oraz pracy przy naprawie lub rozbiórce starych albo budowie nowych zamków.
Jakub Butler - najsłynniejszy z rodu.
Jakub Butler Hrabia Killkeny z oddziałem armi irlandzkiej zaciągnął się u króla szwedzkiego Karola Gustawa do walki z Zygmuntem III. Następnie przechodzi na stronę polską i podlegając Żółkiewskiemu odpiera we wrześniu 1617r najazd Tatarów pod Buszą. Otrzymuje w 1627r indygenat. W 1628r w czasie wojny polsko-szwedzkiej zajął Kętrzyn. W roku 1629r jako pierwszy powiększył swój pułk o kompanie dragonów. W 1630r z oddziałem 600 dragonów wyprawił się na śląsk do Wallensteina, wodza Ligi Katolickiej w wojnie Trzydziestoletniej. Oddał pułk swemu bratankowi Walterowi Butlerowi. Piechota Jakuba liczyła 6 rot i wsławiła się bitwą pod Smoleńskiem IX.1633r. W 1634r w dowód uznania za uratowanie życia króla stał się gwardią przyboczną króla.
Bitwa pod Tczewem - różne obrazy.
Śmierć Jakuba Butlera wg Mirosława Nagielskiego
Ernest Aleksander Butler
Przeniósł się do Litwy z Inftant Szwedzkich. Uczyniwszy wywód w języku niemieckim pisany dowodzący, że był prawdziwym Inflantskim szlachcicem pomiędzy bracią i stryjami (w dowód składał się tenże wywód). Był assesorem sądowów zadwornych Jego Królewskiej Mości, wiele też odprawiał publicznych, funkcji. Otrzymał przywiley od Nayjaśniejszego Króla Jegomości Władysława na pisarstwo ziemskie wendeńskie w roku 1634 maja 7 dnia. Żoną jego była Anna Eufrozyna Hondorfowa.
Link do dokumentów archiwalnych dot. Ernesta Aleksanda Butlera.
Otto Butler
Vice-Colonellus pułkownik dragonii nadwornej,otrzymał w dożywocie dobra Ostrowy Wielkie i Wołodnia w Kujawach,które za konsensem królewskim w 1668r ustąpił na rzecz brata swego Ernesta. W 1649r brał udział w obronie Zbaraża.W 1683r w jako generał-major brał udział w bitwie pod Wiedniem.
Stefan Butler z Beblu
"Stefan Butler - Kapitan Rzeczypospolitej tak się podpisał z inflandczykami na elekcyę Jana Karzimierza. Domysłamy się, że był to syn Jabóba, o którym się mówiło".
Jerzy Butler
Jerzy Butler za Zygmunta III został podkomorzym wendeńskim (1590). W chwili obecnej nie posiadamy więcej informacji o Jerzym Butlerze.
Barthold Butler
Barthold Butler (1581) początkowo oficer służący pod rozkazami następcy tronu norweskiego i wielkorządcy Inflant księcia Magnusa, następnie pułkownik piechoty w armii Stefana Batorego oblegajacego Psków.
Walter Butler Hrabia
Walter Butler był synem Piotra Butler z Irlandii. Szybko został oficerem w irlandzkiej Legii, był polecony przez Jamesa Butler. Walcząc w obronie Frankfurtu w 1631 roku Butler dostał się do szwedzkiej niewoli, lecz został uwolniony i szybko zdobył zaufanie Wallenstein. Wallenstein mianował go pułkownikiem dragonów. 25 lutego 1634 r. wraz z puł. Gordonem i puł. Leslie stanął na czele spisku, mającego na celu zabicie Wallensteina. Ciało Wallensteina pochowano w Jicinie, skąd jego szczątki przeniesiono do Mnichovego Hradista. Cesarz nadał Butlerowi tytuł hrabiowski. Walter Butler zmarł w dniu 25 Grudnia 1634 r. w Schorndorfie.
Wilhelm (William) Butler
Wilhelm (William) Butler, brat Waltera Butler, dziedziczy po bracie tytuł hrabiego. Wyprowadził on bez szwanku pułk z pola bitwy, a następnie w roku 1655, w randze generała majora, dowodził obroną Lwowa przed Szwedami, 28-30.07.1656. Walczył na szańcach Warszawy, a następnie oblegał i zdobył Toruń. Ostatnią kampanią Wilhelma była wojna z Turcją (1672-72), w czasie której walczył pod Chocimiem pod wodzą hetmana Sobieskiego.
Archiwalny dokument dotyczący Wilhelma Butler.
Archiwalny dokument dotyczący Wilhelma Butler.
Archiwalny dokument dotyczący Wilhelma Butler.
Gotard Butler h. własnego 1600-1661
[Żródło: http://www.ipsb.nina.gov.pl/a/biografia/gotard-wilhelm-butler-h-wlasnego]
Butler Gotard h. własnego, (ur. 1600), syn Teodora i Doroty Streithorst, urodzony w Goldyndze, przeszedł zdaje się jeszcze w młodości z protestantyzmu na katolicyzm.
W r. 1624 został pisarzem kancelarii koronnej, poczem powołany został do dworu królewicza Jana Kazimierza. Jako dworzanin pozyskał sobie nie tylko zaufanie, ale zdobył nawet dośæ duży wpływ na królewicza i cieszył się nim aż do swej śmierci. Równocześnie oddawał B. pewne przysługi braciom Jana Kazimierza, to też w r. 1632 naznaczył mu Jan Albert pensję roczną 200 złp, a w r. 1635 Władysław IV, który z czasem udzielił mu tytułu dworzanina królewskiego, zapewnił mu roczny dochód 200 złp z jednego ze starostw.
W r. 1635 wyjechał B. razem z królewiczem do Niemiec, po powrocie zaś w r. 1636 posłował z ramienia króla do Kurlandii. W następnym roku wziął udział w uroczystościach ślubnych króla, poczem w styczniu 1638 r. wyjechał jako podkomorzy Jana Kazimierza z nim razem na południe, został też z całym orszakiem królewicza zatrzymany we Francji. Z końcem tego roku wysłał go Jan Kazimierz do Polski, by przyśpieszyæ swe wyzwolenie z więzienia. B. nie udał się zaraz do Polski, bo na rozkaz rządu francuskiego musiał czas jakiś zabawiæ w Paryżu, tak że dopiero w połowie 1639 r. zjawił się w Polsce. Ponieważ w tym czasie wyruszało poselstwo Gosiewskiego do Francji, B. jako znający już tamtejsze stosunki przyłączył się do poselstwa i jeszcze przed posłem zjawił się w Paryżu. Wziął on tu udział w rokowaniach, mających na celu wyzwolenie księcia, po czym z nim razem wrócił do Polski. Już od r. 1636 zawiaduje B. z przerwami skarbem, a w czasie pobytu w Polsce także majątkiem królewicza. To też gdy w r. 1643 Jan Kazimierz wybrał się ponownie w podróż, zlecił mu na czas swej nieobecności nadzór nad majątkiem swoim w Polsce. W funkcji tej zatwierdził go potem sam król, skoro nadeszła wiadomośæ o wstąpieniu Jana Kazimierza do jezuitów. Jakkolwiek potem królewicz oddał swe dobra pod opiekę Karola Ferdynanda, ten pozostawił bezpośredni nadzór nad majątkiem brata zdaje się B-owi. W sierpniu 1644 roku oddał mu Władysław jedno ze starostw Jana Kazimierza, m. Preny. W majątku tym B., szczerze zdaje się przywiązany do swego pana, wystawił z czasem zamek, mający rozkładem swym naśladowaæ Cisteron, miejsce więzienia Jana Kazimierza. W rok potem otrzymał B. od króla w zarząd majątek leśny. Za powrotem Jana Kazimierza utracił co prawda swe starostwo; odzyskał je potem, zdaje się dopiero po wstąpieniu na tron swego pana.
Link do zdjęć zamku Cisteron, na wzór którego Gotard Butler w Prenach wybudował jego kopię.
Wybór Jana Kazimierza zdawał się otwieraæ faworytowi nowego króla drogę do wysokich dostojeństw. B. jednak nie skorzystał z tych możliwości, prawdopodobne zresztą jest, że zawadą mogło mu tu byæ jego obce pochodzenie. Niemniej jego znaczenie u króla pozostało niezmienione. »Butlerus summa apud regem pollet gratia« – pisze jeszcze w r. 1659 Lisola. Już z początku panowania, mianowicie w czasie wyprawy Zborowskiej, zaskarbił on sobie wdzięcznośæ króla, za co zostało mu nadane mimo sprzeciwu Prusaków starostwo nowskie. Podczas wyprawy beresteckiej zlecił król bawiącemu w Warszawie B-owi opiekę nad swym mieniem i stolicą. W tym samym roku, zapewne nie bez przyczynienia się króla, otrzymał B. tytuł hrabiowski od cesarza. Dwa lata póŸniej wziął B. od króla w zarząd ekonomię grodzieńską, z której płacił mu przeszło 60.000 złp. Nie brał on udziału w wyprawie żwanieckiej, w czasie której bawił przy królowej w Płocku. Przez niego usiłuje poróżniony w tym momencie z żoną król wpływaæ na postępowanie Ludwiki Marii. Rok 1654 przyniósł B-owi starostwo parnawskie i urząd podskarbiego nadwornego, w następnym był już podkomorzym koronnym. W przededniu »potopu«, po śmierci Karola Ferdynanda, pojechał B. obejmowaæ w zarząd księstwa opolskie i raciborskie. W czasie napadu szwedzkiego stanął wiernie przy królu i wyłożył na poratowanie skarbu królewskiego 60.000 zł ze swej prywatnej szkatuły. Przez czas wojny przebywał z racji swego urzędu przy królu, równocześnie jednak interesował się sprawami administracyjnymi księstw śląskich. W lecie 1656 r. przebywał w otoczeniu króla zdobycie Warszawy i trzydniową bitwę. Po cofnięciu się zalewu szwedzkiego wrócił do ekonomii grodzieńskiej, by pracowaæ nad jej odbudową. Z początkiem r. 1660 zlecił mu król, bawiący wówczas w Prusiech, dopilnowanie obrony stolicy, zagrożonej napadem Moskali. Po pokoju oliwskim wrócił B. do swej ekonomii i pilnował operacji wojskowych przeciw zamkowi grodzieńskiemu, zajętemu przez Moskali; z drugiej strony ochraniał ekonomię przed rabunkami wojsk litewskich. Tutaj zdaje się zastała go śmieræ w jesieni 1661 r. B. był żonaty z Konstancją Wodyńską, panną z fraucymeru Cecylii Renaty i Ludwiki Marii. Z małżeństwa tego miał trzech synów: Jana, Marka i Teodora. Miał też brata Wilhelma, pułkownika gwardii królewskiej, z czasem generał-majora, uczestnika kampanii kozackich i szwedzkich, zmarłego w styczniu 1660 r.
Najbogatsze żródła do B-a znajdują się w B. Kras., rkp. 141–51, 4003–7, 4016. Poza tym Arch. Główne w Warszawie; Wassenberg E., Więzienie J. K. we Francji, tłum. Balińskiego, 16–7, 24, 36, 101–4, 141–2, 144–5, 156, 158, 161–3, 170, 172, 180; Vol. leg. IV; Urkunden u. Aktenstücke, IX; Lisola, Berichte; Lengnich, Geschichte d. preuss. Lande, VII; Temberski, Annales; Boniecki; Uruski; Enc. Org.; Kubala, Wojna szwedzka, 373; tenże, Wojna brandenburska, 24; Wegner, Szwedzi w Warszawie.
Władysław Czapliński
Molodutyn
Preny Prienai
Sarnaki
MILEJCZYCE - Parafia świętego Stanisława Biskupa i Męczennika
Gotard Wilhelm Butler - Syn Teodora Butlera
Generosus Gottardus Vilhelmus Butler
Gotard Wilhelm Butler - Libracya
Wyznaczenie Jerzego Fischera na płnomocnika prawnego Gotarda Wilhelma Butlera
Wpis do Księgi Metryki Koronnej
Gotard Wilhelm Butler by www.ipsb.nina.gov.pl
Gotard i Zieleźnicki - Strona z księgi drohickiej z 1655 r.
Gotard Butler przejmuje formalnie dobra miedzeńskie wraz z prawem patronatu kościoła parafialnego, rok 1653.
Jan Wodyński przekazuje Gotardowi Butlerowi Miedzną.
Gotard Butler - notatka z 1666 roku o poddanych Butlera.
Archiwalny dokument dotyczący Gotarda Butler.
Archiwalny dokument dotyczący Gotarda Butler.
Archiwalny dokument dotyczący Gotarda Butler.
Archiwalny dokument dotyczący Gotarda Butler.
Konstancja Butler (żona Gotarda Butlera).
Obraz "Konstancja Butler" namalował Franciszek Lekszycki
Obraz znajduje się w Klasztorze Sióstr Nazaretanek lub Muzeum w Grodnie (Białorus)
Przedruk dokumentów dotycących Konstancji Butlerównej ze starych archiwalnych dokumnetow.
Wdowa Konstancja z synami w sprawie o wołu.
Teodor Butler ur ok 1661r zm 17.04.1701
Syn Gotarda Butler i Konstancji Wodyńskiej. Kanonik warszawski i opat klasztoru norbertanów w Witowie k. Piotrkowa Trybunalskiego. Członek kapituły warmińskiej. Bliski kuzyn Jana III Sobieskiego.
Poniżej obraz płyty nagrobnej znajduje się w bazylice Archikatedralnej we Fromborku.
Zbiór archiwalnych dokumentów dotyczące Teodora Butler.
Jan Butler
Jan Butler pisał się hrabią na Międzylesiu i Krześlinie, zanim został starostą drohickim. Był posłem na sejm. W 1682 został starostą nowskim. W 1683 roku uczestniczył w wyprawach wojennych Jana III Sobieskiego w tym w bitwie pod Wiedniem. Jan był dwukrotnie żonaty, najpierw z łowiczanką Żałęcką, następnie z Bogumiłą z Goraja. Zmarł w 1710 roku.
Marek Butler 1628-1690
Marek Butler hrabia na Międzylesiu i Opolu. Podkomorzy drohiczyński, starosta preński, pułkownik Jego Królewskiej Mości, członek Rady Królewskiej Jana III Sobieskiego. Był posłem na sejm. Żonaty z kasztelanką Barbarą Słupecką sprawował urząd podkomorzego (1678), a potem starosty drohickiego (1679-1690), zmarł w czasie trwania sejmu w 1690 roku.
Link do archiwalnych scanów - Minsk 1678
Link do archiwalnych skanów z Archiwum w Wilnie, dot. Księg Sądowych i Marka Butlera.
Rekopisy dot. Marka Butlera - tekst czeka na tłumaczenie.
Alexander Butler
Drugi z kolei syn Gotarda Wilhelma. Starosta Preński i Prohicki poseł na Sejm Województwa Podlaskiego Ziemi Drohockiej. Podpisał Konfederaję Generalną. Po śmierci Jana III miał za sobą Konstncję Krassowską Podkomorzankę Mielnicką herbu Jastrzębiec.
ŁAZÓWEK i Aleksander Butler.
Skany z Aktach Konsystorza z 1710 roku pozew o dług.
Ks. grodzka drohicka z Mińska, dokument z 1701 roku.
List Króla Stanisława do Alexandra Butlera.
Alexander Butler - Aqvila Jovis & Regvm Commensalis 25-02-1702 r.
Wiktoryn Kuczyńskui - Pamiętnik 1668-1737 na stronie 65 jest wzmianka o pożyczce fl.30000 dla Aleksandra Butlera staroscie Witagolski na wykup Miedznej.
Marek Antoni Butler
Starosta Brański i Preński dziedzic dóbr Radzimina w Województwie Podlaskim. Żonaty, po którym z żoną Franciszką Szczucką jej synowie Józef, Michał i Łukasz Aleksander. Wraz z żoną założyli ok. 1705 roku Frampol.
Marek Antoni Butler przejmuje formalnie dobra miedzeńskie wraz z prawem patronatu kościoła parafialnego.
Marek Antoni Butler na Miedznym Krześle.
Wiktoryn Kuczyńskui - Pamiętnik 1668-1737 na stronach: 7, 22, 25, 39, 48, 50, 51, 52, 53 są wzmianki o Marku Antonim Butlerze staroscie Preński.
Franciszka Butlerowa z domu Szczucka.
Żona Marka Antoniego Butlera, żałozyciela Frampolu (lubelszczyzna).
Zbiór archiwalnych dokumentów dotyczące Franciszki Butlerowej.
Józef Butler (urodzony około koło 1710, zm. w 1749 r.)
Syn Marka Butlera i Franciszki Szczuckiej, starosta kwieciński i dziedzic Radziecina, starosta witagolski.
Właściciel częśći ziem klucza frampolskiego.
W 1740 roku ufundował pierwszy drewniany kościół we Frampolu.
Ożenił się z Teresą Urbańską. Po śmierci męża wyszła za mąż za Józefa Fredro. Jego dzieci: Anna Butler Wisłocka, Antonina Butler Opalińska, Józefa Butler Niemirowicz-Szczytt.
fragment drzewa gen. Józefa Butler III.
Józefa Benedykta z hr. Butlerów, ur. 1749 roku w Miedznej - zm. 24 lub 25 sierpnia 1854 r. w Korczewie.
"Roku Pańskiego 1749, 5 grudnia ja Alexander Halenowicz proboszcz preneńskie ochrzciłem dziecko imieniem Józefa z rodziców WP, Józefa Butlera i Teresy Urbańskiej. Chrzestni WP Michał Butler i WP Franciszka Butlerowa starostwo preneńskie."
Wypis w księdze parafianej w Miedznej - Aktu Chrztu Józefy Butlerównej.
Druga żona Feliksa (Leon) Kuczyńskiego herbu Ślepowron (zm. 1814) – cześnika podlaskiego w 1794 roku, miecznika podlaskiego w latach 1790-1794, skarbnika drohickiego w latach 1789-1790, marszałka ziemi drohickiej w konfederacji targowickiej w 1792 roku,
pełnomocnika Rady Najwyższej Narodowej w ziemi drohickiej w czasie insurekcji kościuszkowskiej.
Józefa z hr. Buttlerów Kuczyńska, przeżyła dwóch swoich braci, Jana i Antoniego hr. Buttlerów, zmarłych bezpotomnie i była ostatnim szczepem tego znakomitego w kraju naszym rodu, pozostawiła jedynego syna Aleksandra Kuczyńskiego, prezesa Dyrekcji Wyścigów Konnych i szmbelana dworu JCKMości, oraz córkę Józefę Katerla; po półtrzecia roku trwającej chorobie, opatrzona św. sakramentami, zm. 24 lub 25 VIII 1854 w dobrach swoich dziedzicznych Korczewie w 74 lub 76 roku życia, eksp. 30 VIII 1854 do kośc. paraf. w Knychówku, gdzie poch. dnia następnego w grobie familijnym obok męża i wnucząt, pozostawiła dzieci i wnuków.
Wypis do księgi parafianej w Miedznej aktu małrzeńskiego Feliksa Kuczyńskiego i Józefy Butlerowej (patrz drugi rząd, 5 czerwca ???? - nie możemy odczytać daty).
Zbiór archiwalnych dokumentów dotyczące Józefy Butlerównej.
Pałac w Korczewie.
Michał Butler ur. w 1715 D. 27 SEP. zm. R. 1782 D. 21 AN
Michał Starosta Witagolski i Preński Poseł na Sejm. Stronnik Czartoryskich. Kawaler Orderu św. Stanisława. Miał dwie żony Benedyktę Pac i Mariannę Markowską. Z pierwszej żony córka Franciszka za Mikołajem ks Radziwiłłem, Generałem wojsk Litewskich. Z drugiej synowie Jan dziedzic dóbr Miedzna i Antoni dziedzic dóbr Jartypory.
Michał Butler 1715-1782 Starosta Preński
Obraz umieszczony na stronie dzięki uprzejmości Pani Kustosz Dorocie Pikule. Miejsce przechowania obrazu Muzeum Diecezjalne w Siedlcach.
Link do dokumentów archiwalnych.
Żony Michała Butlera
Przedstawiamy archiwa, są tłumaczenia dokumentów dotyczących Marianny Butler, drugiej żony Michała Butlera.
Przedmiotem tych pism jest sprawa o grunty, które niegdyś należeć miały do miejscowej wspólnoty ewangelickiej. Ziemie te "kościół z cmentarzem, place, grunta do niego należące" a gdzie indziej jest mowa o "Place funduszowe w miasteczku Promezi oraz sześć włók gruntu wsi Jackanach z Poddanemi Krutulami z ich Żonami i Dziećmi i całym majątkiem na tych włókach osiadłemi" zostaly im odebrane, nazwane to zostało bezprawnym wywłaszczeniem (nie ma mowy o tym, przez kogo).
Wspolnota ewangelicka oraz jacyś osadnicy olederścy podjęli tę sprawę w sądzie Ziemstwa Kowienskiego, jednakże Olędrzy nie chcieli widać czekać, i sprzedali swoją własność oskarżonej czyli p. Butlerowej (rozumiem że zgodzili się na jakaś ugodę, i zamiast domagać się zwrotu ziem, przyjęli zapłatę za nie, od pani Butlerowej). Z czym nie chciała się pogodzić gmina ewangelicka.
W imieniu wspólnoty protestantów występowal Adam Karol Zabiełło, ewangelik, prawnik występujący często w imieniu swojego kościola, podaje jego krótki biogram i źródła na końcu.
Link do dokumentów archiwalnych dot. Marianny Bulter.
Aleksander Butler ur. 10. 1711 r. zm. 25.10.1783 r.
Trzeci syn Antoniego Marka dziedzic dóbr: Klimczyce, Międzylesie i Sarnaki, które zamienił na miasto 1760 r. Dostał od Augusta III dobra Grodziczno w województwie Chełmskim na własnośæ.
Starosta Witagalski i Mielnicki, Wolski, Bielski. Podpisał elekcję 1764 r. Żona jego Katarzyna Granowska z której córka Rozalia wydana za Antoniego hr Ossolińskiego Starostą Sulajowskim. Ostatnie trzy lata spędził w Warszawie. Zmarł 25.X.1783 r. Pochowany w Kościele N. P. Marii na Nowym Mieście w Warszawie.
Tłok pieczętny znajduje się w Muzeum Wojska w Białymstoku a informacja o nim tutaj jest zawarta dzięki uprzejmości Pani Haliny Sawickiej i Panu Markowi Gajewskiemu. Za co serdecznie dziękujemy.
Tłok pieczętny do laku Aleksandra Butlera h.własnego, starosty mielnickiego w latach 1738-1775. W zbiorach Muzeum Wojska w Białymstoku przechowywany się tłok pieczętny do laku Aleksandra Butlera, przywódcy szlachty stronnika magnatów.
Napis majuskułą umieszczony w podwójnym otoku:
ALEKSANDER SACRI ROMANI IMPERI COMES BUTLER KAPITANEUS MIELNICENSIS Otok zewnętrzny perełkowy. W polu pieczęci orzeł bez korony w ozdobnym kartuszu zwieńczonym dziewięciopałkową hrabiowską koroną. Głowa orła zwrócona w prawą stronę. Na jego piersi tarcz odmiany starszej francuskiej, na której rozpościera się znak herbowy,koszyk o jednym uch wypełniony winnymi gronami. Wymiary 60 mm, wym rączki 23x28x10 mm, mosiądz, odlew stan zachowania dobry.
Antoni Butler ur. 1779r zm. 1852r
Jan Butler 1780 zm. 1.08.1833
hr Jan Butler młodszy brat Antoniego Butlera, był ostatnim dziedzicem dóbr Miedzna. W miejscowości Miedzna jest nagrobek rodziny Butlerów.
Na nagrobku napisane jest z jednej strony: Zwłoki śP. Antoniego HR Butlera dziedzica dóbr Jartypory z przeległościami natomiast na drugiej stronie: Zwłoki śp. Jana HR Butlear dziedzica dóbr Miedzna z przyległościami zm. 1.08.1833 r.
Link do dokumentów archiwalnych dot. hb Antoniego Butler i hr. Jana Butlera (Bracia).
Scany histrorycznych dokumentów potwierdzajacych nadanie stanu szlacheckiego Antoniemu Butlerowi
Teodora Urszula Otylia Piłsudska z Butlerów
Teodora Urszula Otylia Piłsudska z Butlerów (ur. 1811, zm. 5 pażdziernika 1886 w Poszuszwiu, pow. kowieński) - hrabianka polska, babka Józefa Piłsudskiego.
Teodora Urszula Otylia Butler herbu własnego urodziła się w 1811 r. jako jedno z sześciorga dzieci podkomorzego Wincentego Butlera i Małgorzaty z Billewiczów herbu Mogiła.
Jej ojciec był właścicielem folwarków: Ropszany (gmina Troupie), Leluny, Płaszotka, Jesinkiszki oraz innych mniejszych, których ogólna powierzchnia wynosiła ok. 4000 ha.
Teodora uczyła się w klasztorze sióstr wizytek w Wilnie. Znała niemiecki, francuski oraz grała na fortepianie. W 1832 r. w Ropszanach zaręczyła się z 16 lat starszym Piotrem Pawłem Piłsudskim i tego samego roku w Paryndze (pow. święciański) wyszła za niego za mąż.
Młoda para zamieszkała w Lidowianach (pow. rosieński) razem z bratem Piotra Walerym oraz ich matką Anną z Billewiczów. Następnie rodzina przeniosła się do Poszuszwia (pow. kowieński), gdzie Piotr zajął się majątkiem swojej owdowiałej ciotki Eufrozyny Białłozorowej z Billewiczów, który obejmował ok. 500 ha ziemi. Po śmierci ojca w 1843 r. Teodora przeniosła się z mężem do Ropszan, gdzie Piotr zajmował się, pozostawionym pod ich opieką majątkiem.
Powrócili do Poszuszwia w 1849 r. Z Piotrem Pawłem miała ośmioro dzieci: Józefa Wincentego Walerię (1843-1926) - wyszła za mąż za A. Giedgowda Julię (1836-1910) - wyszła za mąż za M. Bortkiewicza Teresę (1838-1906) - wyszła za mąż za K. Symonowicza Ildefonsa - zmarł w wieku 8 lat Wincentego (1839-1916) - ożenił się za Marią Jeleńską herbu Korczak Ottona - zmarł w dzieciństwie Annę - zmarła w dzieciństwie 24 listopada 1851 r. zmarł jej mąż. Owdowiała Teodora prowadziła majątek w Poszuszwiu. Była jedną z fundatorek kościoła w Pojeślu, którego budowę ukończono w 1862 r., a konsekrowano w 1863 r., jednak władze carskie zabroniły odprawiania w nim mszy i kościół stał zamknięty przez pewien okres. W 1885 r. w wieku 74 lat odbyła stukilometrową pieszą pielgrzymkę z Kowna do Ostrej Bramy w Wilnie. Zmarła 5 pażdziernika 1886 r. z powodu choroby wrzodowej. Nie została pochowana w Krokach (pow. kowieński) obok męża, gdyż cmentarz był przeznaczony do likwidacji. Spoczęła na cmentarzu w Pojeślu (pow. kowieński), naprzeciw frontowych drzwi kościoła, którego była fundatorką. Pozostawiła po sobie zbiór przepisów kulinarnych z 1839 r.
Praprababką marszałka była Elżbieta Butler, zmarła w 1894 r., zamężna z Wojciechem Michałowskim. Józef Wincenty Piotr Piłsudski (ur. 22 lutego 1833 r. w Rapszanach, zm. 15 kwietnia 1902 r. w Petersburgu) - ojciec marszałka Józefa Piłsudskiego. Józef Wincenty Piotr Piłsudski, herbu Kościesza odmiana Piłsudski urodził się 22 lutego 1833 r. w Rapszanach w powiecie wiłkomierskim jako syn Piotra Pawła Piłsudskiego i Teodory Urszuli Otylii z Butlerów. Został ochrczony 24 lutego tego samego roku. Rodzicami chrzestnymi byli: Wincenty Butler z żoną, Fadiej Butler z żoną, Waleria Butler i Elżbieta Michałowska. Chodził do gimnazjum w Krożach i szkoły w Wiłkomierzu. Studiował agronomię w Instytucie Agronomicznym w Horyhorkach w obwodzie mohylewskim. Podczas powstania styczniowego był komisarzem rządu powstańczego na powiat kowieński[1]. 22 kwietnia 1863 r. w Tenenianach w okręgu tauroskim ożenił się z Marią z Billewiczów h. Mogiła, która w posagu wniosła cztery majątki (ok. 12 000 ha), m.in. Zułów oraz kilkaset tysięcy rubli. Józef Wincenty nie był zbyt zdolnym zarządcą i utracił wszystkie swoje dobra. Rodzina Piłsudskich następnie zamieszkała w Wilnie. Józef Wincenty i Maria mieli dwanaścioro dzieci: Helena Piłsudska (1864 - 1917) Zofia Kadencowa (1865 - 3 lutego 1935) - żona dr med. Bolesława Kadencego, pochowana w Wilnie na cmentarzu bernardyńskim Bronisław Piłsudski Józef Piłsudski Adam Piłsudski Kazimierz Piłsudski Maria Juchniewiczowa (1873 - 1921) - żona Cezarego Juchniewicza Jan Piłsudski Ludwika Majewska (1879 - 1924) - żona Leona Majewskiego, pochowana na wileńskiej Rossie Kacper Piłsudski (1881 - 1915) Piotr Piłsudski (ur. i zm. 1882) - brat bliżniak Teodory Teodora Piłsudska (ur. i zm. 1882) - siostra bliżniaczka Piotra Pozdrawiam serdecznie - Marek Woliński.
Konstanty Butler ur. 1896 roku, zm. 11-08-1975 r. w Valentin Alsina - Lanus (Argentyna)
właściciel majątku Kwinciszki na Litwie, major rezerwy, Kawaler Krzyża Witolda I. Klasy, I. stopnia i innych bojowych odznaczeń zagranicznych, były dyrektor Polskiego Banku w Kownie, były dyrektor I. Litewskiego Towarzystwa Wzajemnych Ubezpieczeń, były prezes Komitetu Pomocy Uchodźców Polaków na Litwie, członek Zarządów:
Link do dokumentów archiwalnych dotyczących Konstantego Butlera..
Tadeusz Antoni Butler, ur. się dnia 9.X.1925 r. w Kolnie, zm. dnia 17.XI.2017 r.
„ERT” Tadeusz Antoni BUTLER. Urodził się dn. 9.X.1925 r. w Kolnie w rodzinie urzędniczej. Ojciec jego, Rajmund, był pracownikiem starostwa w Kolnie do 1932 r. a do wybuchu II wojny światowej w 1939r. w Łomży. Pradziad Marian był zesłany na Sybir po 1863 r., co świadczy o związkach rodziny z Ziemią Łomżyńską od powstań. Dziadek Władysław był nauczycielem w guberni łomżyńskiej „Wizna, Mały Płock, Piątnica, Łomża" Jego syn Marian, także nauczyciel, poległ w obronie Łomży w 1920 r w wieku 33 lat. Jego starsza siostra, Mieczysława Butler, nauczycielka, została obrana patronem Szkoły Podstawowej w Ostrowach k/ Kutna w 2005 r. Ze strony matki Tadeusza, Ludwiki Lipińskiej, jego ciotka i wuj także pracowali w zawodzie nauczycielskim /Turośl, Borkowo, Korzeniste, Rydzewo/. Pierwsze kontakty Tadeusza z Łomżą datują się od 1932 r. Tu mieszka, uczy się w Szkole Ćwiczeń i Szkole Powszechnej nr.3 do wybuchu wojny 1939 r. Już w tym czasie wyróżnia się swoją postawą i zaangażowaniem w Drużynie Harcerskiej im. Gen. Henryka Dąbrowskiego będąc zastępowym. Czas obydwu okupacji spędza w rodzinnym Kolnie, pracując od 1942r.jako robotnik fizyczny w Getreidehandel Sudpreussen G.m.b.h. Tu także działa w Związku Walki Zbrojnej, w Armii Krajowej a w Akcji Burza w Oddz. Partyzanckim 111,.,Pazur1" pod dowództwem kpt. T. Szareckiego "XZI 4nsp.Lom.33p,p. Po wojnie studiuje architekturę na Politechnice Gdańskiej, cały czas pracując w Biurach Projektowych Budownictwa Morskiego i Przemysłu Maszynowego na stanowiskach od kreślarza do projektanta. Zainteresowania i zamiłowania do rysunku, malarstwa, a także rzeźby przejawiał od najmłodszych lat, stosując różne techniki. Akwarele, grafiki, suchoryty na ceramice: porcelanie i porcelicie, kartonie, sklejce, drewnie, obejmujące ponad 30 egz. Od 1970 r. obdarowywał swoimi pracami różne towarzyszenia, organizacje, instytucje, urzędy, kościoły, szkoły i związki. Jego prace zobaczymy głównie w Łomży i Ziemi Łomżyńskiej. Posiadają je: Zarząd Główny Tow. Przyj. Ziemi Łomżyńskiej w Warszawie i Łomży, Muzeum Regionalne, Tow. Naukowe im, Wagów, Zw. Harcerstwa Polskiego, Kom. Hufca, Pow. Urząd I Wojewódzki, Klub Radnych Urzędu Miejskiego w Łomży i Kolnie, Gimnazja, Klasztor O. O. Kapucynów, oraz u przedstawicieli władz powiatowych, wojewódzkich. Posiadają je też osoby prywatne związane z działalnością z dziedzin nauki i kultury. Ilość egzemplarzy darowanych różnych okazji i okoliczności wynosi około 80. Prace jego prezentowane były na różnych wystawach w kraju i poza granicami: w USA, Argentynie, części Niemiec, Austrii, Szwecji a nawet Australii. Przede wszystkim na Zjazdach Wychowanków Szkół Łomżyńskich i TPZŁ od 1970 r., w Klubie MPiK w Gdyni „Mors" Jest autorem tablicy pamiątkowej doc. Adama Chętnika w katedrze Łomżyńskiej, modernizacji zabytkowego grobu zbiorowego poległych pod Lemanem w 1920 r. na cmentarzu parafialnym w Kolnie, pomnika Żołnierzy Armii Krajowej w Gdyni, elementów zdobniczych/ Gryfa Pomorskiego/ na Pomniku Polskiego Państwa Podziemnego przy Targu Rakowym w Gdańsku, oraz lilijki harcerskiej na Pomniku Harcerzy Ziemi Łomżyńskiej w Łomży. Także pisze utwory rymowane i prozą, dotyczące głównie Ziemi Łomżyńskiej, do prasy regionalnej łomżyńskiej i kolneńskiej oraz kombatanckiej /SZŻAK/. Jest współautorem II tomowej Monografii Drużyny Weteranów Harcerzy Ziemi Łomżyńskiej /z Aneksem I wydanej w 2002 r. Ponadto: działa społecznie w Kole światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej w Gdyni od 1990 r. i jest wice prezesem tego koła od 2000 r., Oddziału Gdańskiego TPZŁ od 1968 r. prezes w latach 1986-92, członek honorowy od 1970 r. współzałożyciel Drużyny Weteranów Harcerzy Ziemi Łomżyńskiej od 1982 r.instruktor, harcmistrz i Harcerz RP, oraz zastępowy Zastępu Gdańskiego tej drużyny od 2002 r. Uhonorowany wieloma odznaczeniami państwowymi i związkowymi: wojskowymi i społecznymi jak: Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polska i Krzyż Kawalerski OOP „Krzyż Armii Krajowej /Londyn/, Medal Wojska Polskiego /1948/, Srebrny Krzyż Zasługi ZHP z Mieczami, Krzyż Niezłomnych, Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej, Zasłużony dla Województwa Łomżyńskiego oraz medalami pamiątkowymi i odznakami honorowymi. Posiadany wiek nie przeszkadza mu być czynnym społecznie, oddając się z pasją utrwaleniu historii Ziemi Łomżyńskiej, skąd pochodzi.
Wielki Mistrz Ludolf Konig nadaje Konradowi Butlerowi i jego prawnym dziedzicom 28 łanów w polu (1 łan = ok. 18 ha), bez potrzeby dawania krowy i świni od czego zwalnia na wieczne dziedziczne posiadanie, w granicach znanych zakonowi z obowiązkiem jednej służby w zbroi lekkiej na wezwanie zakonu oraz pracy przy naprawie lub rozbiórce starych albo budowie nowych zamków.
Konrad Butler - Welpin
Załącznik umieszczony dzięki uprzejmości p. Marka Sasa.
Jakub Butler - najsłynniejszy z rodu.
Jakub Butler Hrabia Killkeny z oddziałem armi irlandzkiej zaciągnął się u króla szwedzkiego Karola Gustawa do walki z Zygmuntem III. Następnie przechodzi na stronę polską i podlegając Żółkiewskiemu odpiera we wrześniu 1617r najazd Tatarów pod Buszą. Otrzymuje w 1627r indygenat. W 1628r w czasie wojny polsko-szwedzkiej zajął Kętrzyn. W roku 1629r jako pierwszy powiększył swój pułk o kompanie dragonów. W 1630r z oddziałem 600 dragonów wyprawił się na śląsk do Wallensteina, wodza Ligi Katolickiej w wojnie Trzydziestoletniej. Oddał pułk swemu bratankowi Walterowi Butlerowi. Piechota Jakuba liczyła 6 rot i wsławiła się bitwą pod Smoleńskiem IX.1633r. W 1634r w dowód uznania za uratowanie życia króla stał się gwardią przyboczną króla.
Jakub Butler - Hrabia Kilkenny.Ekspedycyja inflantska.Jakub Butler - Negocjacje z 20 lipca 1622 roku.Polskie i rosyjskie plany wojskowe w przededniu wojny smoleńskiej (1632–1634).Jakub Butler - Bitwa pod Trzcianem.Wojna Polsko-Rosyjska.akub Butler - Indygenat.Jakub Butler - Zasługi.Danina Pana Jakuba Butlera - Kapitana JKM.Bitwa pod Tczewem - różne obrazy.
Śmierć Jakuba Butlera wg Mirosława Nagielskiego
Ernest Aleksander Butler
Przeniósł się do Litwy z Inftant Szwedzkich. Uczyniwszy wywód w języku niemieckim pisany dowodzący, że był prawdziwym Inflantskim szlachcicem pomiędzy bracią i stryjami (w dowód składał się tenże wywód). Był assesorem sądowów zadwornych Jego Królewskiej Mości, wiele też odprawiał publicznych, funkcji. Otrzymał przywiley od Nayjaśniejszego Króla Jegomości Władysława na pisarstwo ziemskie wendeńskie w roku 1634 maja 7 dnia. Żoną jego była Anna Eufrozyna Hondorfowa.
Link do dokumentów archiwalnych dot. Ernesta Aleksanda Butlera.
Ernest Aleksnader ButlerPolskie tłumaczenie i oryginał - Wypis z Ksiąg Szlacheckich dot. Ernesta Aleksandra Butlera.Otto Butler
Vice-Colonellus pułkownik dragonii nadwornej,otrzymał w dożywocie dobra Ostrowy Wielkie i Wołodnia w Kujawach,które za konsensem królewskim w 1668r ustąpił na rzecz brata swego Ernesta. W 1649r brał udział w obronie Zbaraża.W 1683r w jako generał-major brał udział w bitwie pod Wiedniem.
Stefan Butler z Beblu
"Stefan Butler - Kapitan Rzeczypospolitej tak się podpisał z inflandczykami na elekcyę Jana Karzimierza. Domysłamy się, że był to syn Jabóba, o którym się mówiło".
Jerzy Butler
Jerzy Butler za Zygmunta III został podkomorzym wendeńskim (1590). W chwili obecnej nie posiadamy więcej informacji o Jerzym Butlerze.
Barthold Butler
Barthold Butler (1581) początkowo oficer służący pod rozkazami następcy tronu norweskiego i wielkorządcy Inflant księcia Magnusa, następnie pułkownik piechoty w armii Stefana Batorego oblegajacego Psków.
Walter Butler Hrabia
Walter Butler był synem Piotra Butler z Irlandii. Szybko został oficerem w irlandzkiej Legii, był polecony przez Jamesa Butler. Walcząc w obronie Frankfurtu w 1631 roku Butler dostał się do szwedzkiej niewoli, lecz został uwolniony i szybko zdobył zaufanie Wallenstein. Wallenstein mianował go pułkownikiem dragonów. 25 lutego 1634 r. wraz z puł. Gordonem i puł. Leslie stanął na czele spisku, mającego na celu zabicie Wallensteina. Ciało Wallensteina pochowano w Jicinie, skąd jego szczątki przeniesiono do Mnichovego Hradista. Cesarz nadał Butlerowi tytuł hrabiowski. Walter Butler zmarł w dniu 25 Grudnia 1634 r. w Schorndorfie.
Pułkownik Walter Butler wg. Huberta Butlera z Historia rodziny.Tłumaczenie z języka czeskiego dotyczące Waltera Butlera i śmierci Valsteina.
Wilhelm (William) Butler
Wilhelm (William) Butler, brat Waltera Butler, dziedziczy po bracie tytuł hrabiego. Wyprowadził on bez szwanku pułk z pola bitwy, a następnie w roku 1655, w randze generała majora, dowodził obroną Lwowa przed Szwedami, 28-30.07.1656. Walczył na szańcach Warszawy, a następnie oblegał i zdobył Toruń. Ostatnią kampanią Wilhelma była wojna z Turcją (1672-72), w czasie której walczył pod Chocimiem pod wodzą hetmana Sobieskiego.
Archiwalny dokument dotyczący Wilhelma Butler.
Archiwalny dokument dotyczący Wilhelma Butler.
Archiwalny dokument dotyczący Wilhelma Butler.Gotard Butler h. własnego 1600-1661
[Żródło: http://www.ipsb.nina.gov.pl/a/biografia/gotard-wilhelm-butler-h-wlasnego]
Butler Gotard h. własnego, (ur. 1600), syn Teodora i Doroty Streithorst, urodzony w Goldyndze, przeszedł zdaje się jeszcze w młodości z protestantyzmu na katolicyzm.
W r. 1624 został pisarzem kancelarii koronnej, poczem powołany został do dworu królewicza Jana Kazimierza. Jako dworzanin pozyskał sobie nie tylko zaufanie, ale zdobył nawet dośæ duży wpływ na królewicza i cieszył się nim aż do swej śmierci. Równocześnie oddawał B. pewne przysługi braciom Jana Kazimierza, to też w r. 1632 naznaczył mu Jan Albert pensję roczną 200 złp, a w r. 1635 Władysław IV, który z czasem udzielił mu tytułu dworzanina królewskiego, zapewnił mu roczny dochód 200 złp z jednego ze starostw.
W r. 1635 wyjechał B. razem z królewiczem do Niemiec, po powrocie zaś w r. 1636 posłował z ramienia króla do Kurlandii. W następnym roku wziął udział w uroczystościach ślubnych króla, poczem w styczniu 1638 r. wyjechał jako podkomorzy Jana Kazimierza z nim razem na południe, został też z całym orszakiem królewicza zatrzymany we Francji. Z końcem tego roku wysłał go Jan Kazimierz do Polski, by przyśpieszyæ swe wyzwolenie z więzienia. B. nie udał się zaraz do Polski, bo na rozkaz rządu francuskiego musiał czas jakiś zabawiæ w Paryżu, tak że dopiero w połowie 1639 r. zjawił się w Polsce. Ponieważ w tym czasie wyruszało poselstwo Gosiewskiego do Francji, B. jako znający już tamtejsze stosunki przyłączył się do poselstwa i jeszcze przed posłem zjawił się w Paryżu. Wziął on tu udział w rokowaniach, mających na celu wyzwolenie księcia, po czym z nim razem wrócił do Polski. Już od r. 1636 zawiaduje B. z przerwami skarbem, a w czasie pobytu w Polsce także majątkiem królewicza. To też gdy w r. 1643 Jan Kazimierz wybrał się ponownie w podróż, zlecił mu na czas swej nieobecności nadzór nad majątkiem swoim w Polsce. W funkcji tej zatwierdził go potem sam król, skoro nadeszła wiadomośæ o wstąpieniu Jana Kazimierza do jezuitów. Jakkolwiek potem królewicz oddał swe dobra pod opiekę Karola Ferdynanda, ten pozostawił bezpośredni nadzór nad majątkiem brata zdaje się B-owi. W sierpniu 1644 roku oddał mu Władysław jedno ze starostw Jana Kazimierza, m. Preny. W majątku tym B., szczerze zdaje się przywiązany do swego pana, wystawił z czasem zamek, mający rozkładem swym naśladowaæ Cisteron, miejsce więzienia Jana Kazimierza. W rok potem otrzymał B. od króla w zarząd majątek leśny. Za powrotem Jana Kazimierza utracił co prawda swe starostwo; odzyskał je potem, zdaje się dopiero po wstąpieniu na tron swego pana.
Link do zdjęć zamku Cisteron, na wzór którego Gotard Butler w Prenach wybudował jego kopię.
Wybór Jana Kazimierza zdawał się otwieraæ faworytowi nowego króla drogę do wysokich dostojeństw. B. jednak nie skorzystał z tych możliwości, prawdopodobne zresztą jest, że zawadą mogło mu tu byæ jego obce pochodzenie. Niemniej jego znaczenie u króla pozostało niezmienione. »Butlerus summa apud regem pollet gratia« – pisze jeszcze w r. 1659 Lisola. Już z początku panowania, mianowicie w czasie wyprawy Zborowskiej, zaskarbił on sobie wdzięcznośæ króla, za co zostało mu nadane mimo sprzeciwu Prusaków starostwo nowskie. Podczas wyprawy beresteckiej zlecił król bawiącemu w Warszawie B-owi opiekę nad swym mieniem i stolicą. W tym samym roku, zapewne nie bez przyczynienia się króla, otrzymał B. tytuł hrabiowski od cesarza. Dwa lata póŸniej wziął B. od króla w zarząd ekonomię grodzieńską, z której płacił mu przeszło 60.000 złp. Nie brał on udziału w wyprawie żwanieckiej, w czasie której bawił przy królowej w Płocku. Przez niego usiłuje poróżniony w tym momencie z żoną król wpływaæ na postępowanie Ludwiki Marii. Rok 1654 przyniósł B-owi starostwo parnawskie i urząd podskarbiego nadwornego, w następnym był już podkomorzym koronnym. W przededniu »potopu«, po śmierci Karola Ferdynanda, pojechał B. obejmowaæ w zarząd księstwa opolskie i raciborskie. W czasie napadu szwedzkiego stanął wiernie przy królu i wyłożył na poratowanie skarbu królewskiego 60.000 zł ze swej prywatnej szkatuły. Przez czas wojny przebywał z racji swego urzędu przy królu, równocześnie jednak interesował się sprawami administracyjnymi księstw śląskich. W lecie 1656 r. przebywał w otoczeniu króla zdobycie Warszawy i trzydniową bitwę. Po cofnięciu się zalewu szwedzkiego wrócił do ekonomii grodzieńskiej, by pracowaæ nad jej odbudową. Z początkiem r. 1660 zlecił mu król, bawiący wówczas w Prusiech, dopilnowanie obrony stolicy, zagrożonej napadem Moskali. Po pokoju oliwskim wrócił B. do swej ekonomii i pilnował operacji wojskowych przeciw zamkowi grodzieńskiemu, zajętemu przez Moskali; z drugiej strony ochraniał ekonomię przed rabunkami wojsk litewskich. Tutaj zdaje się zastała go śmieræ w jesieni 1661 r. B. był żonaty z Konstancją Wodyńską, panną z fraucymeru Cecylii Renaty i Ludwiki Marii. Z małżeństwa tego miał trzech synów: Jana, Marka i Teodora. Miał też brata Wilhelma, pułkownika gwardii królewskiej, z czasem generał-majora, uczestnika kampanii kozackich i szwedzkich, zmarłego w styczniu 1660 r.
Najbogatsze żródła do B-a znajdują się w B. Kras., rkp. 141–51, 4003–7, 4016. Poza tym Arch. Główne w Warszawie; Wassenberg E., Więzienie J. K. we Francji, tłum. Balińskiego, 16–7, 24, 36, 101–4, 141–2, 144–5, 156, 158, 161–3, 170, 172, 180; Vol. leg. IV; Urkunden u. Aktenstücke, IX; Lisola, Berichte; Lengnich, Geschichte d. preuss. Lande, VII; Temberski, Annales; Boniecki; Uruski; Enc. Org.; Kubala, Wojna szwedzka, 373; tenże, Wojna brandenburska, 24; Wegner, Szwedzi w Warszawie.
Władysław Czapliński
MolodutynPreny PrienaiSarnakiMILEJCZYCE - Parafia świętego Stanisława Biskupa i MęczennikaGotard Wilhelm Butler - Syn Teodora ButleraGenerosus Gottardus Vilhelmus ButlerGotard Wilhelm Butler - LibracyaWyznaczenie Jerzego Fischera na płnomocnika prawnego Gotarda Wilhelma ButleraWpis do Księgi Metryki KoronnejGotard Wilhelm Butler by www.ipsb.nina.gov.pl Gotard i Zieleźnicki - Strona z księgi drohickiej z 1655 r. Gotard Butler przejmuje formalnie dobra miedzeńskie wraz z prawem patronatu kościoła parafialnego, rok 1653. Jan Wodyński przekazuje Gotardowi Butlerowi Miedzną.
Gotard Butler - notatka z 1666 roku o poddanych Butlera.
Archiwalny dokument dotyczący Gotarda Butler.
Archiwalny dokument dotyczący Gotarda Butler.
Archiwalny dokument dotyczący Gotarda Butler.
Archiwalny dokument dotyczący Gotarda Butler.Konstancja Butler (żona Gotarda Butlera).
"Przez długie lata serdeczne więzi łączyły dziedziców dóbr miedzeńskich i kościół parafialny. Uległo to zmianie w drugiej połowie XVI wieku za sprawą Jana Wodyńskiego, który był gorącym zwolennikiem kalwinizmu.
Przekazał on kościół oraz całe beneficjum miedzeńskie w ręce kalwinów. Kiedy po około 40 latach usunięto z Miedzny kalwinów, okazało się, że świątynia została zdewastowana.
Konstancja z Wodyńskich Butlerowa podjęła się budowy nowego kościoła. Drewniana barokowa świątynia pw. Zwiastowania NMP oraz św. Stanisława Biskupa i Męczennika została oddany do użytku wiernych w 1670 roku.
W 1765 roku uroczyście umieszczono w głównym ołtarzu cudowny obraz Matki Bożej Miedzeńskiej. Łaski i cuda uzyskiwane za pośrednictwem Matki Bożej Miedzeńskiej przeobraziły kościół w Miedznie w szeroko znane Sanktuarium Matki Bożej, do którego podążały rzesze pielgrzymów.
Kościół Konstancji Butlerowej spłonął podczas wielkiego pożaru miasta, 21 czerwca 1802 roku. Zdołano jednak uratować cudowny obraz, tabernakulum, obrazy, rzeźby, nastawy ołtarzowe, naczynia i szaty liturgiczne. W 1803 roku Jan i Antoni Butlerowie pod kierunkiem księdza Macieja Bielińskiego, ówczesnego proboszcza, sfinansowali budowę tymczasowego kościoła. Świątynia ta służyła wiernym przez 90 lat. Wskutek represji po powstaniu styczniowym parafia miedzeńska została ograbiona z beneficjum kościelnego, a w 1869 roku miejscowość została pozbawiona praw miejskich."
Źródło: http://www.sanktuarium-miedzna.pl/index.php/historia-parafii
Obraz "Konstancja Butler" namalował Franciszek Lekszycki
Obraz znajduje się w Klasztorze Sióstr Nazaretanek lub Muzeum w Grodnie (Białorus)
Przedruk dokumentów dotycących Konstancji Butlerównej ze starych archiwalnych dokumnetow.
1_Jana III Sobieskiego pokwitowanie Krustomcji Butlerowskiej 1676r2_Jana III Sobieskiego pokwitowanie Konstancji Butlerowej z raty ekonomii Grodzieńskiej 1678r3_Jana III Sobieskiegi pokwitowanie Konstancji Butlerowej 1679r4_Jana III sobieskiego pokwitowanie Konstancji Butlerowej 1676r5_Jana III Sobieskiego pokwitowanie Konstancji Butlerowej 1680r6_Jan III Sobieski do Konstancji Butlerowej Podkomorzyny Koronnej 1680r7_Konstancja 1681r8_ZE SPRAWOZDANIA 1680r9_Jaworów, 23 VII, 1682, KonstancjaJan 1682r10_Wilanów 24 VII 1683
Wdowa Konstancja z synami w sprawie o wołu.
Teodor Butler ur ok 1661r zm 17.04.1701
Syn Gotarda Butler i Konstancji Wodyńskiej. Kanonik warszawski i opat klasztoru norbertanów w Witowie k. Piotrkowa Trybunalskiego. Członek kapituły warmińskiej. Bliski kuzyn Jana III Sobieskiego.
Poniżej obraz płyty nagrobnej znajduje się w bazylice Archikatedralnej we Fromborku.
Zbiór archiwalnych dokumentów dotyczące Teodora Butler.
Jan Butler
Jan Butler pisał się hrabią na Międzylesiu i Krześlinie, zanim został starostą drohickim. Był posłem na sejm. W 1682 został starostą nowskim. W 1683 roku uczestniczył w wyprawach wojennych Jana III Sobieskiego w tym w bitwie pod Wiedniem. Jan był dwukrotnie żonaty, najpierw z łowiczanką Żałęcką, następnie z Bogumiłą z Goraja. Zmarł w 1710 roku.
1_Jana III Sobieskiego list przypowiedni Janowi Butlerowi 1682r2_Jana III Sobieskiego list przypowiedni Janowi Butlerowi 1682r3_Butler Jan 1710rJan Butler - Ubezpieczenie miasta Elbląg.Listy do Jana Butlera.Wieś Abramów.Marek Butler 1628-1690
Marek Butler hrabia na Międzylesiu i Opolu. Podkomorzy drohiczyński, starosta preński, pułkownik Jego Królewskiej Mości, członek Rady Królewskiej Jana III Sobieskiego. Był posłem na sejm. Żonaty z kasztelanką Barbarą Słupecką sprawował urząd podkomorzego (1678), a potem starosty drohickiego (1679-1690), zmarł w czasie trwania sejmu w 1690 roku.
Historia Opola Lubelskiego.Listy do Marka Butlera.Kommissya między dobrami Ur: Podkomorzego Ziemie Bielskiey, a gruntami leśnictwa naszego Nowodworskiego.Kommissya do traktatów Moskiewskich.Księga grodzka drohicka 169 ROTY.Link do archiwalnych scanów - Minsk 1678
Link do archiwalnych skanów z Archiwum w Wilnie, dot. Księg Sądowych i Marka Butlera.
Rekopisy dot. Marka Butlera - tekst czeka na tłumaczenie.
Alexander Butler
Drugi z kolei syn Gotarda Wilhelma. Starosta Preński i Prohicki poseł na Sejm Województwa Podlaskiego Ziemi Drohockiej. Podpisał Konfederaję Generalną. Po śmierci Jana III miał za sobą Konstncję Krassowską Podkomorzankę Mielnicką herbu Jastrzębiec.
ŁAZÓWEK i Aleksander Butler.Skany z Aktach Konsystorza z 1710 roku pozew o dług.
Ks. grodzka drohicka z Mińska, dokument z 1701 roku.
List Króla Stanisława do Alexandra Butlera.
Alexander Butler - Aqvila Jovis & Regvm Commensalis 25-02-1702 r.
Wiktoryn Kuczyńskui - Pamiętnik 1668-1737 na stronie 65 jest wzmianka o pożyczce fl.30000 dla Aleksandra Butlera staroscie Witagolski na wykup Miedznej.
Marek Antoni Butler
Starosta Brański i Preński dziedzic dóbr Radzimina w Województwie Podlaskim. Żonaty, po którym z żoną Franciszką Szczucką jej synowie Józef, Michał i Łukasz Aleksander. Wraz z żoną założyli ok. 1705 roku Frampol.
Marek Antoni Butler - Drzewo Genealogiczne.Reassumptio kommissyi Mazowieckiego, y Podlaskiego Woiewody, z Xięstwem Pruskim.Tablica Epitafijna poświęcona Markowi Antoniemu Butlerowi, znajdująca się w kościele NMP w Opolu Lubelskim.Frampol – histori miastaSprawy Sadowe w Lublinie i na Lubelszczyzna - ButlerAkt zgonu hr Antoniego Butlera.Marek Antoni Butler przejmuje formalnie dobra miedzeńskie wraz z prawem patronatu kościoła parafialnego.
Marek Antoni Butler na Miedznym Krześle.
Wiktoryn Kuczyńskui - Pamiętnik 1668-1737 na stronach: 7, 22, 25, 39, 48, 50, 51, 52, 53 są wzmianki o Marku Antonim Butlerze staroscie Preński.
Franciszka Butlerowa z domu Szczucka.
Żona Marka Antoniego Butlera, żałozyciela Frampolu (lubelszczyzna).
Zbiór archiwalnych dokumentów dotyczące Franciszki Butlerowej.
Józef Butler (urodzony około koło 1710, zm. w 1749 r.)
Syn Marka Butlera i Franciszki Szczuckiej, starosta kwieciński i dziedzic Radziecina, starosta witagolski.
Właściciel częśći ziem klucza frampolskiego.
W 1740 roku ufundował pierwszy drewniany kościół we Frampolu.
Ożenił się z Teresą Urbańską. Po śmierci męża wyszła za mąż za Józefa Fredro. Jego dzieci: Anna Butler Wisłocka, Antonina Butler Opalińska, Józefa Butler Niemirowicz-Szczytt.
fragment drzewa gen. Józefa Butler III.
Józefa Benedykta z hr. Butlerów, ur. 1749 roku w Miedznej - zm. 24 lub 25 sierpnia 1854 r. w Korczewie.
"Roku Pańskiego 1749, 5 grudnia ja Alexander Halenowicz proboszcz preneńskie ochrzciłem dziecko imieniem Józefa z rodziców WP, Józefa Butlera i Teresy Urbańskiej. Chrzestni WP Michał Butler i WP Franciszka Butlerowa starostwo preneńskie."
Wypis w księdze parafianej w Miedznej - Aktu Chrztu Józefy Butlerównej.
Józefa z hr. Buttlerów Kuczyńska, przeżyła dwóch swoich braci, Jana i Antoniego hr. Buttlerów, zmarłych bezpotomnie i była ostatnim szczepem tego znakomitego w kraju naszym rodu, pozostawiła jedynego syna Aleksandra Kuczyńskiego, prezesa Dyrekcji Wyścigów Konnych i szmbelana dworu JCKMości, oraz córkę Józefę Katerla; po półtrzecia roku trwającej chorobie, opatrzona św. sakramentami, zm. 24 lub 25 VIII 1854 w dobrach swoich dziedzicznych Korczewie w 74 lub 76 roku życia, eksp. 30 VIII 1854 do kośc. paraf. w Knychówku, gdzie poch. dnia następnego w grobie familijnym obok męża i wnucząt, pozostawiła dzieci i wnuków.
Wypis do księgi parafianej w Miedznej aktu małrzeńskiego Feliksa Kuczyńskiego i Józefy Butlerowej (patrz drugi rząd, 5 czerwca ???? - nie możemy odczytać daty).
Zbiór archiwalnych dokumentów dotyczące Józefy Butlerównej.
Pałac w Korczewie.
Michał Butler ur. w 1715 D. 27 SEP. zm. R. 1782 D. 21 AN
Michał Starosta Witagolski i Preński Poseł na Sejm. Stronnik Czartoryskich. Kawaler Orderu św. Stanisława. Miał dwie żony Benedyktę Pac i Mariannę Markowską. Z pierwszej żony córka Franciszka za Mikołajem ks Radziwiłłem, Generałem wojsk Litewskich. Z drugiej synowie Jan dziedzic dóbr Miedzna i Antoni dziedzic dóbr Jartypory.
Michał Butler 1715-1782 Starosta Preński
Obraz umieszczony na stronie dzięki uprzejmości Pani Kustosz Dorocie Pikule. Miejsce przechowania obrazu Muzeum Diecezjalne w Siedlcach.
Link do dokumentów archiwalnych.
Listy Michała Butlera do Hieronima Floriana Radziwiłła (1757-1759)Michał Butler - Upewnienie Starostwa Prenskiego
Michal Butler - Rekopis dot Miedznej z 1782r
Żony Michała Butlera
Przedstawiamy archiwa, są tłumaczenia dokumentów dotyczących Marianny Butler, drugiej żony Michała Butlera.
Przedmiotem tych pism jest sprawa o grunty, które niegdyś należeć miały do miejscowej wspólnoty ewangelickiej. Ziemie te "kościół z cmentarzem, place, grunta do niego należące" a gdzie indziej jest mowa o "Place funduszowe w miasteczku Promezi oraz sześć włók gruntu wsi Jackanach z Poddanemi Krutulami z ich Żonami i Dziećmi i całym majątkiem na tych włókach osiadłemi" zostaly im odebrane, nazwane to zostało bezprawnym wywłaszczeniem (nie ma mowy o tym, przez kogo).
Wspolnota ewangelicka oraz jacyś osadnicy olederścy podjęli tę sprawę w sądzie Ziemstwa Kowienskiego, jednakże Olędrzy nie chcieli widać czekać, i sprzedali swoją własność oskarżonej czyli p. Butlerowej (rozumiem że zgodzili się na jakaś ugodę, i zamiast domagać się zwrotu ziem, przyjęli zapłatę za nie, od pani Butlerowej). Z czym nie chciała się pogodzić gmina ewangelicka.
W imieniu wspólnoty protestantów występowal Adam Karol Zabiełło, ewangelik, prawnik występujący często w imieniu swojego kościola, podaje jego krótki biogram i źródła na końcu.
Link do dokumentów archiwalnych dot. Marianny Bulter.
Aleksander Butler ur. 10. 1711 r. zm. 25.10.1783 r.
Trzeci syn Antoniego Marka dziedzic dóbr: Klimczyce, Międzylesie i Sarnaki, które zamienił na miasto 1760 r. Dostał od Augusta III dobra Grodziczno w województwie Chełmskim na własnośæ.
Starosta Witagalski i Mielnicki, Wolski, Bielski. Podpisał elekcję 1764 r. Żona jego Katarzyna Granowska z której córka Rozalia wydana za Antoniego hr Ossolińskiego Starostą Sulajowskim. Ostatnie trzy lata spędził w Warszawie. Zmarł 25.X.1783 r. Pochowany w Kościele N. P. Marii na Nowym Mieście w Warszawie.
Tłok pieczętny znajduje się w Muzeum Wojska w Białymstoku a informacja o nim tutaj jest zawarta dzięki uprzejmości Pani Haliny Sawickiej i Panu Markowi Gajewskiemu. Za co serdecznie dziękujemy.
Tłok pieczętny do laku Aleksandra Butlera h.własnego, starosty mielnickiego w latach 1738-1775. W zbiorach Muzeum Wojska w Białymstoku przechowywany się tłok pieczętny do laku Aleksandra Butlera, przywódcy szlachty stronnika magnatów.
Napis majuskułą umieszczony w podwójnym otoku:
ALEKSANDER SACRI ROMANI IMPERI COMES BUTLER KAPITANEUS MIELNICENSIS Otok zewnętrzny perełkowy. W polu pieczęci orzeł bez korony w ozdobnym kartuszu zwieńczonym dziewięciopałkową hrabiowską koroną. Głowa orła zwrócona w prawą stronę. Na jego piersi tarcz odmiany starszej francuskiej, na której rozpościera się znak herbowy,koszyk o jednym uch wypełniony winnymi gronami. Wymiary 60 mm, wym rączki 23x28x10 mm, mosiądz, odlew stan zachowania dobry.
Antoni Butler ur. 1779r zm. 1852r
Jan Butler 1780 zm. 1.08.1833
hr Jan Butler młodszy brat Antoniego Butlera, był ostatnim dziedzicem dóbr Miedzna. W miejscowości Miedzna jest nagrobek rodziny Butlerów.
Na nagrobku napisane jest z jednej strony: Zwłoki śP. Antoniego HR Butlera dziedzica dóbr Jartypory z przeległościami natomiast na drugiej stronie: Zwłoki śp. Jana HR Butlear dziedzica dóbr Miedzna z przyległościami zm. 1.08.1833 r.
Link do dokumentów archiwalnych dot. hb Antoniego Butler i hr. Jana Butlera (Bracia).
Scany histrorycznych dokumentów potwierdzajacych nadanie stanu szlacheckiego Antoniemu Butlerowi
Teodora Urszula Otylia Piłsudska z Butlerów
Teodora Urszula Otylia Piłsudska z Butlerów (ur. 1811, zm. 5 pażdziernika 1886 w Poszuszwiu, pow. kowieński) - hrabianka polska, babka Józefa Piłsudskiego.
Teodora Urszula Otylia Butler herbu własnego urodziła się w 1811 r. jako jedno z sześciorga dzieci podkomorzego Wincentego Butlera i Małgorzaty z Billewiczów herbu Mogiła.
Jej ojciec był właścicielem folwarków: Ropszany (gmina Troupie), Leluny, Płaszotka, Jesinkiszki oraz innych mniejszych, których ogólna powierzchnia wynosiła ok. 4000 ha.
Teodora uczyła się w klasztorze sióstr wizytek w Wilnie. Znała niemiecki, francuski oraz grała na fortepianie. W 1832 r. w Ropszanach zaręczyła się z 16 lat starszym Piotrem Pawłem Piłsudskim i tego samego roku w Paryndze (pow. święciański) wyszła za niego za mąż.
Młoda para zamieszkała w Lidowianach (pow. rosieński) razem z bratem Piotra Walerym oraz ich matką Anną z Billewiczów. Następnie rodzina przeniosła się do Poszuszwia (pow. kowieński), gdzie Piotr zajął się majątkiem swojej owdowiałej ciotki Eufrozyny Białłozorowej z Billewiczów, który obejmował ok. 500 ha ziemi. Po śmierci ojca w 1843 r. Teodora przeniosła się z mężem do Ropszan, gdzie Piotr zajmował się, pozostawionym pod ich opieką majątkiem.
Powrócili do Poszuszwia w 1849 r. Z Piotrem Pawłem miała ośmioro dzieci: Józefa Wincentego Walerię (1843-1926) - wyszła za mąż za A. Giedgowda Julię (1836-1910) - wyszła za mąż za M. Bortkiewicza Teresę (1838-1906) - wyszła za mąż za K. Symonowicza Ildefonsa - zmarł w wieku 8 lat Wincentego (1839-1916) - ożenił się za Marią Jeleńską herbu Korczak Ottona - zmarł w dzieciństwie Annę - zmarła w dzieciństwie 24 listopada 1851 r. zmarł jej mąż. Owdowiała Teodora prowadziła majątek w Poszuszwiu. Była jedną z fundatorek kościoła w Pojeślu, którego budowę ukończono w 1862 r., a konsekrowano w 1863 r., jednak władze carskie zabroniły odprawiania w nim mszy i kościół stał zamknięty przez pewien okres. W 1885 r. w wieku 74 lat odbyła stukilometrową pieszą pielgrzymkę z Kowna do Ostrej Bramy w Wilnie. Zmarła 5 pażdziernika 1886 r. z powodu choroby wrzodowej. Nie została pochowana w Krokach (pow. kowieński) obok męża, gdyż cmentarz był przeznaczony do likwidacji. Spoczęła na cmentarzu w Pojeślu (pow. kowieński), naprzeciw frontowych drzwi kościoła, którego była fundatorką. Pozostawiła po sobie zbiór przepisów kulinarnych z 1839 r.
Praprababką marszałka była Elżbieta Butler, zmarła w 1894 r., zamężna z Wojciechem Michałowskim. Józef Wincenty Piotr Piłsudski (ur. 22 lutego 1833 r. w Rapszanach, zm. 15 kwietnia 1902 r. w Petersburgu) - ojciec marszałka Józefa Piłsudskiego. Józef Wincenty Piotr Piłsudski, herbu Kościesza odmiana Piłsudski urodził się 22 lutego 1833 r. w Rapszanach w powiecie wiłkomierskim jako syn Piotra Pawła Piłsudskiego i Teodory Urszuli Otylii z Butlerów. Został ochrczony 24 lutego tego samego roku. Rodzicami chrzestnymi byli: Wincenty Butler z żoną, Fadiej Butler z żoną, Waleria Butler i Elżbieta Michałowska. Chodził do gimnazjum w Krożach i szkoły w Wiłkomierzu. Studiował agronomię w Instytucie Agronomicznym w Horyhorkach w obwodzie mohylewskim. Podczas powstania styczniowego był komisarzem rządu powstańczego na powiat kowieński[1]. 22 kwietnia 1863 r. w Tenenianach w okręgu tauroskim ożenił się z Marią z Billewiczów h. Mogiła, która w posagu wniosła cztery majątki (ok. 12 000 ha), m.in. Zułów oraz kilkaset tysięcy rubli. Józef Wincenty nie był zbyt zdolnym zarządcą i utracił wszystkie swoje dobra. Rodzina Piłsudskich następnie zamieszkała w Wilnie. Józef Wincenty i Maria mieli dwanaścioro dzieci: Helena Piłsudska (1864 - 1917) Zofia Kadencowa (1865 - 3 lutego 1935) - żona dr med. Bolesława Kadencego, pochowana w Wilnie na cmentarzu bernardyńskim Bronisław Piłsudski Józef Piłsudski Adam Piłsudski Kazimierz Piłsudski Maria Juchniewiczowa (1873 - 1921) - żona Cezarego Juchniewicza Jan Piłsudski Ludwika Majewska (1879 - 1924) - żona Leona Majewskiego, pochowana na wileńskiej Rossie Kacper Piłsudski (1881 - 1915) Piotr Piłsudski (ur. i zm. 1882) - brat bliżniak Teodory Teodora Piłsudska (ur. i zm. 1882) - siostra bliżniaczka Piotra Pozdrawiam serdecznie - Marek Woliński.
Konstanty Butler ur. 1896 roku, zm. 11-08-1975 r. w Valentin Alsina - Lanus (Argentyna)
właściciel majątku Kwinciszki na Litwie, major rezerwy, Kawaler Krzyża Witolda I. Klasy, I. stopnia i innych bojowych odznaczeń zagranicznych, były dyrektor Polskiego Banku w Kownie, były dyrektor I. Litewskiego Towarzystwa Wzajemnych Ubezpieczeń, były prezes Komitetu Pomocy Uchodźców Polaków na Litwie, członek Zarządów:
- Towarzystwa " Pochodnia";
- Polskiego Rzymsko-Katolickiego Towarzystwa Dobroczynności;
- Związku Rolników Polaków na Litwie,
- były członek Komitetu Rodzicielskiego Polskiego Gimnazjum im. Adama Mickiewicza;
- były członek Komisji Rewizyjnej Klubu Sportowego "Spartan";
- członek Stowarzyszenia Polskich Kombatantów w Argentynie.
Link do dokumentów archiwalnych dotyczących Konstantego Butlera..
Tadeusz Antoni Butler, ur. się dnia 9.X.1925 r. w Kolnie, zm. dnia 17.XI.2017 r.
„ERT” Tadeusz Antoni BUTLER. Urodził się dn. 9.X.1925 r. w Kolnie w rodzinie urzędniczej. Ojciec jego, Rajmund, był pracownikiem starostwa w Kolnie do 1932 r. a do wybuchu II wojny światowej w 1939r. w Łomży. Pradziad Marian był zesłany na Sybir po 1863 r., co świadczy o związkach rodziny z Ziemią Łomżyńską od powstań. Dziadek Władysław był nauczycielem w guberni łomżyńskiej „Wizna, Mały Płock, Piątnica, Łomża" Jego syn Marian, także nauczyciel, poległ w obronie Łomży w 1920 r w wieku 33 lat. Jego starsza siostra, Mieczysława Butler, nauczycielka, została obrana patronem Szkoły Podstawowej w Ostrowach k/ Kutna w 2005 r. Ze strony matki Tadeusza, Ludwiki Lipińskiej, jego ciotka i wuj także pracowali w zawodzie nauczycielskim /Turośl, Borkowo, Korzeniste, Rydzewo/. Pierwsze kontakty Tadeusza z Łomżą datują się od 1932 r. Tu mieszka, uczy się w Szkole Ćwiczeń i Szkole Powszechnej nr.3 do wybuchu wojny 1939 r. Już w tym czasie wyróżnia się swoją postawą i zaangażowaniem w Drużynie Harcerskiej im. Gen. Henryka Dąbrowskiego będąc zastępowym. Czas obydwu okupacji spędza w rodzinnym Kolnie, pracując od 1942r.jako robotnik fizyczny w Getreidehandel Sudpreussen G.m.b.h. Tu także działa w Związku Walki Zbrojnej, w Armii Krajowej a w Akcji Burza w Oddz. Partyzanckim 111,.,Pazur1" pod dowództwem kpt. T. Szareckiego "XZI 4nsp.Lom.33p,p. Po wojnie studiuje architekturę na Politechnice Gdańskiej, cały czas pracując w Biurach Projektowych Budownictwa Morskiego i Przemysłu Maszynowego na stanowiskach od kreślarza do projektanta. Zainteresowania i zamiłowania do rysunku, malarstwa, a także rzeźby przejawiał od najmłodszych lat, stosując różne techniki. Akwarele, grafiki, suchoryty na ceramice: porcelanie i porcelicie, kartonie, sklejce, drewnie, obejmujące ponad 30 egz. Od 1970 r. obdarowywał swoimi pracami różne towarzyszenia, organizacje, instytucje, urzędy, kościoły, szkoły i związki. Jego prace zobaczymy głównie w Łomży i Ziemi Łomżyńskiej. Posiadają je: Zarząd Główny Tow. Przyj. Ziemi Łomżyńskiej w Warszawie i Łomży, Muzeum Regionalne, Tow. Naukowe im, Wagów, Zw. Harcerstwa Polskiego, Kom. Hufca, Pow. Urząd I Wojewódzki, Klub Radnych Urzędu Miejskiego w Łomży i Kolnie, Gimnazja, Klasztor O. O. Kapucynów, oraz u przedstawicieli władz powiatowych, wojewódzkich. Posiadają je też osoby prywatne związane z działalnością z dziedzin nauki i kultury. Ilość egzemplarzy darowanych różnych okazji i okoliczności wynosi około 80. Prace jego prezentowane były na różnych wystawach w kraju i poza granicami: w USA, Argentynie, części Niemiec, Austrii, Szwecji a nawet Australii. Przede wszystkim na Zjazdach Wychowanków Szkół Łomżyńskich i TPZŁ od 1970 r., w Klubie MPiK w Gdyni „Mors" Jest autorem tablicy pamiątkowej doc. Adama Chętnika w katedrze Łomżyńskiej, modernizacji zabytkowego grobu zbiorowego poległych pod Lemanem w 1920 r. na cmentarzu parafialnym w Kolnie, pomnika Żołnierzy Armii Krajowej w Gdyni, elementów zdobniczych/ Gryfa Pomorskiego/ na Pomniku Polskiego Państwa Podziemnego przy Targu Rakowym w Gdańsku, oraz lilijki harcerskiej na Pomniku Harcerzy Ziemi Łomżyńskiej w Łomży. Także pisze utwory rymowane i prozą, dotyczące głównie Ziemi Łomżyńskiej, do prasy regionalnej łomżyńskiej i kolneńskiej oraz kombatanckiej /SZŻAK/. Jest współautorem II tomowej Monografii Drużyny Weteranów Harcerzy Ziemi Łomżyńskiej /z Aneksem I wydanej w 2002 r. Ponadto: działa społecznie w Kole światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej w Gdyni od 1990 r. i jest wice prezesem tego koła od 2000 r., Oddziału Gdańskiego TPZŁ od 1968 r. prezes w latach 1986-92, członek honorowy od 1970 r. współzałożyciel Drużyny Weteranów Harcerzy Ziemi Łomżyńskiej od 1982 r.instruktor, harcmistrz i Harcerz RP, oraz zastępowy Zastępu Gdańskiego tej drużyny od 2002 r. Uhonorowany wieloma odznaczeniami państwowymi i związkowymi: wojskowymi i społecznymi jak: Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polska i Krzyż Kawalerski OOP „Krzyż Armii Krajowej /Londyn/, Medal Wojska Polskiego /1948/, Srebrny Krzyż Zasługi ZHP z Mieczami, Krzyż Niezłomnych, Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej, Zasłużony dla Województwa Łomżyńskiego oraz medalami pamiątkowymi i odznakami honorowymi. Posiadany wiek nie przeszkadza mu być czynnym społecznie, oddając się z pasją utrwaleniu historii Ziemi Łomżyńskiej, skąd pochodzi.